مصاحبه مفصل با علی کریمی
علی کریمی:
«می خواستم به کمک یکی از آشناهایم در تیم ملی باشم که ایویچ نگذاشت!»
«مربی پروجا یک مرد کچل بود!»
«کاپیتانی را دوست ندارم!»
«حرف کسانی که می گویند تنبلم، اصلا اهمیت ندارد! »
«تلاش و اراده ام را بیشتر می کنم»
«تذکر دادن به بازیکنان به خاطر شکل ظاهریشان جز افزودن به حواشی فوتبال چیزی به همراه ندارد»

«اگر می خواهیم صعود کنیم، نباید هیچ حریفی  دست کم بگیریم»
«سقف من فعلآ امارات است!»
«من معتقدم موضوع خداحافظی از فوتبال به  خود علی دایی باز می گردد و قطعا او  تا وقتی صلاح بداند، می تواند بازی کند!»
«برانکو دیگر ایرانی شده است!»
«اگر زندی می تواند به تیم کمک کند، چرا نیاید؟»

محمد علی کریمی جادوگر فوتبال آسیا در روز 17 آبان 1356 متولد شد و امروز در سن 27 سالگی موفق شده است  با وجود رقیبانی از آسیای شرقی و کشور های عربی عنوان بهترین بازیکن آسیا را از آن خود کند. مطمئنآ علی کریمی راه سخت و دشواری را طی کرده است تا چنین جایگاهی برسد به طوری که در تیم ملی بازیکنی ثابت باشد، یار طلایی تیم باشگاهی اش باشد و طوری بازی کند که همه تیم های دنیا آرزوی داشتن چنین بازیکنی را داشته باشند.
به همراه ایمان موتمنی قرار یک مصاحبه مفصل را با او گذاشتیم تا از هر بابی با او صحبت کنیم و حرف های بهترین بازیکن حال حاضر قاره کهن را در رابطه با گذشته و حال  درخشانش و آینده روشنش  بشنویم. با او در مورد اتفاقات و ابهامات گذشته مثل خط خوردنش از تیم ملی به بهانه سفارشی بودن،  علت عدم ترانسفرش به پروجا، شکل ظاهری بازیکنان و ... صحبت کردیم. در بخشی دیگر از او درباره آینده خودش، علل عدم پذیرفتن دعوت نامه های خارجی سوالاتی را کردیم و در بخشی دیگر از تیم ملی و داستان  صعود به جام جهانی به گفتگو نشستیم .  اما در آخر از زندگی خصوصی اش و تصمیمات و تفکراتش برای آینده خودش ،"هاوش" و "هیرسا" سوال کردیم.

با ما تا پایان این مصاحبه با آقای فوتبال آسیا ( که بی شک بلندترین مصاحبه ای است که تا به امروز با وی صورت گرفته است) همراه باشید.

محیا سلطانی نژادیان: خوب اولین سوال...!علی کریمی چگونه کریمی شد؟ در واقع چه راهی را طی کردی تا به این نقطه  رسیدی؟

علی کریمی: من هم مثل باقی بازیکنان از خیابان ها و زمین های خاکی شروع کردم؛ بعد از طی مدتی هم به تیم پرسپولیس پیوستم و شروع فوتبالم به صورت حرفه ای به آن دوران مربوط می شود و امروز هم که در خدمت تیم الاهلی هستم.

ایمان موتمنی: گفتی از زمین های خاکی شروع کردی، زمین های خاکی کرج؟

ع.ک: بله زمین های اطراف کرج.

محیا سلطانی نژادیان: اصالتآ اهل کجا هستی؟

ع.ک: شمال کشور، تقریبآ اطراف لاهیجان.

ایمان موتمنی: پاشاک؟

ع.ک: بله...

محیا سلطانی نژادیان: خودتان از ابتدا پرسپولیسی بودی یا شرایط ایجاب کرد که به این تیم بپوندی؟

ع.ک: من از اول پرسپولیسی بودم و خدا خواست که این اتفاق بیافتد و در این تیم مشغول به بازی شوم.

ایمان موتمنی: هنوز هم پرسپولیس را دوست داری؟ آیا ممکن است در پایان دوران بازیگری به این تیم برگردی؟

ع.ک: پرسپولیس را از کودکی دوست داشته ام و روی این تیم تعصب دارم ولی در مورد بازگشت باید گفت هنوز هیچ چیز مشخص نیست و باید دید چه اتفاقاتی می افتد.

محیا سلطانی نژادیان: چه صحبتی درباره نتایج و بازی های امروز این تیم داری؟

ع.ک: پرسپولیس در آغاز فصل موفق نبود و نتوانست نتایج خوبی را بگیرد ولی در چند بازی اخیر از نظر من خوب کار کرده است و امیدوارم این پیروزی ها ادامه داشته باشد. (این مصاحبه قبل از بازی با ابومسلم انجام شده است)

م.س: نقش علی پروین را در این جریانات چگونه می بینی؟ علی پروینی که زمانی هم مربی شما بود.

ع.ک: او مدیر فنی تیم است و به همه چیز نظارت دارد و فکر می کنم تا امروز هم  نتایج دلخواه را کسب کرده است. در واقع باید بگوبم پرسپولیس را همه با علی پروین می شناسند و این دو از هم جدا نا شدنی اند. امروز هم که مدیریت فنی تیم بر عهده ایشان است و تیمشان هم تا امروز خوب نتیجه گرفته است و امیدوارم که این موفقیت ادامه داشته باشد.

م.س: نظرت در مورد لیگ ایران چیست؟

ع.ک: لیگ حرفه ای هم که امسال بهتر از دوره های پیش خوب و منظم برگزار می شود ! این خیلی مهم است که بازی ها سر وقت انجام شود و اگر این روند ادامه پیدا کند، مطمئنآ به فوتبال ملی کمک خواهد کرد.

محیا سلطانی نژادیان: نظر علی کریمی  بدون رودربایستی ،در مورد  دادکان چیست؟

ع.ک: آقای دادکان هم از زمانی که این پست را پذیرفته اند، نتایج خوبی را به همراه تیم ملی کسب کرده اند و امیدوارم که سیر موفقیت را به همراه تیم ملی ادامه دهند.

م.س: کمی به گذشته برگردیم؛ به زمانی که ایویچ سرمربی تیم ملی بود .صحبت هایی می شود در این رابطه که به عنوان یک بازیکن سفارشی  به تیم ملی دعوت شده بودی! اصل داستان چه بود؟

ع.ک: من آن زمان به تیم دعوت نشده بودم اما می خواستم با کمک یکی از آشنایان در تمرینات تیم ملی شرکت کنم که مربی وقت آقای ایویچ بازیکن جدیدی را نمی پذیرفت و همین شد که در جام جهانی حاضر نباشم.

م.س: خب! تصور کنید آن دوران به تیم ملی دعوت می شدی و به همراه آن تیم به جام جهانی می رفتی، فکر می کنی می توانستی به تیم کمک کنی یا کار خاصی را در آن بازی ها برای تیم ایران انجام دهی؟

ع.ک: فکر می کنم حتی اگر انتخاب هم می شدم، به من بازی نمی رسید. چون آن زمان آنقدر بازیکنان خوب و آماده در تیم بود که فرصت به من نمی رسید ولی خب قسمت این گونه بود که آن زمان حتی در تمرینات هم  شرکت نکنم و جور دیگری به تیم بپیوندم!

م.س: یعنی احساس می کنی اگر آن زمان در تیم می بودی، هیچ فرقی در سرنوشت نداشت؟

ع.ک: نه... البته دست من هم نبود و کار خدا بود و همیشه به هر چه خدا بخواهد راضی بوده و هستم. اما آن دوران همیشه ارنج مشخص بود؛ هم در بازی های دوستانه و هم در بازی های رسمی. تنها تغییری که در اعضای ثابت به وجود آمد اضافه شدن رضا شاهرودی بود که آن هم به دلیل مصدومیت مقطعی میناوند صورت گرفت.

م.س: دقیقآ منظورت از اینکه ارنج مشخص بود چیست؟

ع.ک: یعنی بازیکنان در تمام بازی ها مشخص بودند و من هم اگر بودم، به من فرصت بازی نمی رسید.

م.س: یعنی قابلیت هایشان چنین شرایطی را به وجود آورده بود یا به قول بعضی ها لیست تعیین شده و اسامی از پیش مشخص شده و ... وجود داشت؟

ع.ک: نه، آن زمان واقعآ بازیکنان آماده ای داشتیم و هر کس در تیم بود خوب بود و آماده و مربی هم نمی توانست چنین بازیکنانی را کنار بگذارد ولی به هر حال آن دوران گذشته و همه چیز تمام شده است.

م.س: اما حال که بحث به اینجا کشیده شد، بد نیست سوالی را بپرسیم که در این چند ساله شایعترین بحث حاشیه ای در مورد تیم ملی بوده است! شایعاتی مبنی بر اینکه بازیکنانی نظیر علی دایی تعیین کننده بازیکنان داخل زمین هستند ! آنان که معتقد به چنین جریانی هستند ، گاه پا را فراتر می گذارند و ادعا می کنند دایی به جای سرمربی لیست را تعیین می کند یا حداقل در این رابطه از او نیز مشاوره گرفته می شود و ... می خواهیم از زبان علی کریمی واقعیت ماجرا را بدانیم؟

ع.ک: نه چنین چیزی نیست و من به شخصه هرگز همچین چیزی را ندیده ام و آدم در مورد آنچه به چشم خود ندیده، نباید اظهار نظر کند، من هم چنین چیزی را ندیده ام.

م.س: این به کنار ...حالا که بحث به آقای دایی کشیده شده است ، می خواهیم بدانیم آیا هنوز هم  خدا دایی را بغل کرده است... (علی کریمی چند سال  پیش در تعریفی از علی دایی طی مصاحبه ای  گفته بود :خدا دایی را بغل کرده است)

ع.ک: آن مصاحبه مربوط به گذشته است و فکر نمی کنم جایش باشد تا دوباره در مورد آن صحبت کنیم.

م.س: خب!یعنی چه؟ یعنی هنوز به حرفت معتقدی یا...؟

ع.ک: من آن زمان صحبت هایم را کردم و حرف هایم را یک بار میگویم و به دنبال مسایل تکراری نمی روم.

م.س: اما بالاخره همه می خواهند بدانند نظر کلی علی کریمی در مورد علی دایی چیست؟

ع.ک: علی دایی بازیکن خوبی است و افتخارات زیادی برای کشورش کسب کرده و به تازگی هم رکورد بیشترین گل ملی را در دنیا به نام خود ثبت کرده است.

ایمان موتمنی: اما بعضی اعتقاد دارند او جای بسیاری از مهاجمان آماده را گرفته است.

ع.ک: این نظر مربی است که از کدام بازیکن استفاده کند و او باید تشخیص دهد که چه کسی در ترکیب اصلی قرار بگیرد و هر چه او بگوید، همان است.

محیا سلطانی نژادیان: علی دایی سرانجام به عنوان گلزن ترین بازیکن دنیا رسید و از مرز 100 گل هم عبور کرد. حالا خیلی ها صحبت از این می کنند که علی دایی باید از تیم ملی خداحافظی کند یا اینکه سعی در بی اهمیت جلوه دادن گل های او دارند و یا ... نظر شخصی ات کلآ در مورد انتقاداتی که از دایی می شود چیست؟

ع.ک: خوب انتقاد که همواره  از همه می شود و بستگی به موقعیت و مرتبه شخص در فوتبال ، برای یک نفر کم تر  و برای دیگری بیشتراست! من معتقدم  این مسائل به خود آقای دایی مربوط می شود و نظر خودش مهم است و تا هر وقتی که خودش صلاح بداند، می تواند بازی کند و اینکه آیا انتقاد   کنند یا نکنند، چندان تأثیری روی کار او ندارد.

م.س: یعنی فکر می کنی این انتقادها اشتباه است؟

ع.ک: خوب انتقادات از همه می شود و حتی بازیکنان جوان هم مدتی مورد نقد و انتقاد منتقدان و کارشناسان قرار می گیرند ولی اینکه تا کی دایی به بازی اش ادامه دهد به خودش مربوط است و هرچه خودش تصمیمی بگیرد، همان است. این یک موضوع شخصی است!

م.س: برسیم به تیم ملی، نظرت در مورد برانکو و عملکرد او تا امروز چیست؟

ع.ک: مربی خوبی است و حداقل تا الآن خوب نتیجه گرفته است و اگر نگاهی به گذشته و عملکرد او بیاندازیم به این نتیجه می رسیم که بد کار نکرده؛ ضمنآ با روحیات بازیکنان ایرانی هم آشنا شده است و کاملآ از این گونه مسائل اطلاع دارد و در کل برای آینده او و تیم ملی آرزوی موفقیت می کنم.

ایمان موتمنی: یعنی به قولی دیگر ایرانی شده است.... ؟

ع.ک: بله کم کم ایرانی شده است، تقریبآ 3-4 سال است که همراه تیم ملی ایران است.

ای.م: او تجربه همراهی با تیم ایران را در بازماندن از جام قبلی هم دارد، فکر می کنی این مساله چه قدر می تواند به او کمک کند تا در لحظات حساس نتایج دلخواه را کسب کند و بر بازیکنان تأثیر گذار باشد؟

ع.ک: الآن دیگر او تجربه کافی را کسب کرده است و احتمالآ شناخت لازم را به روی حریفان ایران و تیم های آسیایی دارد و فکر می کنم بتواند در هر زمان تصمیم گیری درستی داشته باشد و چیزی که به او در این زمینه کمک می کند همین شناخت داشتن به حریفان است.

محیا سلطانی نژادیان: خودت در مورد حریفان ایران در این مرحله چه نظری داری؟

ع.ک: امروز هیچ حریف آسانی وجود ندارد و اینکه بعضی می گویند در گروه ساده ای قرار گرفته ایم، به نظر من اصلآ درست نیست چون امروز همه تیم ها در فوتبال در حال پیشرفت هستند و ما اگر قصد صعود داریم باید توانایی شکست همه تیم ها را داشته باشیم و نباید هیچ تیمی را دست کم بگیریم.

م.س: به نظرت بهترین گروه بندی برای ایران چه می توانست باشد؟

ع.ک: از نظر من فرقی نمیکند با چه تیمی برای رسیدن به جام جهانی رقابت کنیم و اگر واقعآ بخواهیم موفق باشیم باید هر حریفی پیش روی ما قرار گرفت، شکست دهیم و تفاوتی ندارد این حریف چه تیمی باشد.

م.س: سخت ترین حریف ایران در این مرحله چه تیمی است؟

ع.ک: فکر می کنم سخت ترین حریف ژاپن باشد ولی شکست دادن باقی تیم ها هم آسان نیست.

ایمان موتمنی: در مورد فریدون زندی چه صحبتی داری؟ با توجه به جوی که در آن بزرگ شده است و تا به حال ایران نبوده و با توجه به دعوت از او برای شرکت در تمرینات تیم ملی، آیا فکر می کنی میتواند برای تیم ملی ایران مفید باشد؟

ع.ک: از نظر من هر کس توانایی دارد، باید بیاید و به تیم ملی کمک کند اما او همان طور که اشاره کردی، در آلمان بزرگ شده است و تا به حال ایران نبوده و اگر دوست داشته باشد، باید از او دعوت شود تا بیاید ،چون او بازیکن خوبی است و یکی از مهره های کلیدی تیمش است و اگر بشود که به تیم اضافه شود، حتمآ مفید خواهد بود.

محیا سلطانی نژادیان: می خواهیم بدانیم که اصلا  تا به حال بازی های او را در بوندسلیگا دیده ای و  بر همین  اساس  عقیده داری که تیم ملی به او نیاز دارد ؟ فکر نمی کنی بازیکنان بهتر از او یا در سطح او هم در ایران هست؟

ع.ک: من به شخصه بازی های او را ندیده ام و نمی توانم نظری در این رابطه بدهم.

م.س: اگر قرار باشد از خودت انتقاد کنی، چه می گویی؟ فرض کن به عنوان یک کارشناس قلم را به دست گرفته ای تا از علی کریمی نقد کنی ...

ع.ک: خوب در این شرایط نیستم ولی خوب باید بگوبم کلآ کمتر پیش می آید که بعد از بازی فیلم بازی هایم را بگذارم و تماشا کنم . گاهی در اخبار گل ها را نگاه می کنم، ولی به نظرم باید بیشتر تلاش کنم و اراده خودم را قوی تر کنم. فکر می کنم همین مهمترین مورد است  که اگر منتقد بودم در مورد علی کریمی  می نوشتم!

م.س: سقف و نهایت بازی خود را کجا می بینی؟

ع.ک: فعلآ که اینجا و در فوتبال امارات...

م.س: آخر اینطوری که نمی شود!فعلا یعنی جه؟یعنی در آینده چه می شود و چه پیش بینی می کنید؟ یا اینطور بگویم که باید چه بشود که این سقف  از امارات فراتر برود؟

ایمان موتمنی: خصوصا که قراردادت هم امسال با الاهلی تمام می شود؟

ع.ک: من معتقدم، باید دید چه پیش می آید.

ای.م: خب! پس این همه صحبتهایی که راجع به پیشنهادهای  خارجی می شود ...ماجرای اینها چیست؟

ع.ک: باید بگوبم در حال حاضر هیچ دعوتنامه و پیشنهاد جدی ای از سوی هیچ باشگاه اروپایی نداشته ام و همه در حد حرف بوده است و فعلآ هم تصمیمی نگرفته ام و بعد از پایان قراردادم در این باره فکر خواهم کرد.(گویا کریمی معتقد به ضرب المثل معروف چو فردا شد،فکر فردا کنیم است، اما یکی از نزدیکان علی کریمی در این رابطه می گوید:«علی منتظر است تا ایران به جام جهانی صعود کند و بعد از بازیهای خوب احتمالی که در آلمان برابر دیدگان همگان انجام خواهد داد، به بهترین پیشنهاد ممکن ، جواب مثبت خواهد داد)

محیا سلطانی نژادیان: اگر بعد از پایان قراردادت،  پیشنهادی از سوی تیمی اروپایی داشته باشی و از سویی دیگر دعوت به ادامه همکاری از طرف الاهلی، کدام یک را انتخاب میکنی؟

ع.ک: باید شرایط را سنجید و بعد تصمیم گرفت.

م.س: خب بالاخره علاقه شخصیت چیست؟

ع.ک: هر جایی که از همه نظر بهتر باشد و شرایط ایده آل تری وجود داشته باشد، مسلمآ آن جا را انتخاب خواهم کرد.

ایمان موتمنی:  علی کریمی در رویای خود، بازی در  کدام  تیم اروپایی را آرزو  می کند؟

ع.ک هر بازیکنی دوست دارد در بهترین تیم بازی کند و فکر نمی کنم این علاقه ملاک باشد و باید دید چه تیمی از تو دعوت به بازی می کند!

محیا سلطانی نژادیان: خب این درست! ولی  یعنی علی کریمی  طرفدار هیچ تیم اروپایی نیست که دوست داشته باشد در آن بازی کند؟ ممکن است اصلآ این اتفاق روی ندهد، ولی به بازی کردن در آن تیم علاقه داشته باشی...

علی کریمی: بله، مثلآ آ.ث میلان یا رئال را دوست دارم ولی این دلیل نمی شود که به این امید بنشینم که روزی در آن تیم ها بازی کنم.

م.س:امااین هم نمی شود که  بنشینی و به همین امارات دل خوش کنی! بسیاری اعتقاد دارند که فوتبال امارات در سطح علی کریمی نیست و حقت  با این کیفیت بازی زیبا ، حضوردر تیم های اروپایی است .عده ای هم   مدعی می شوند که اگر این مسأله تا امروز اتفاق نیافتاده است، به دلیل تنبلی و کوتاهی خودت و ترس از تمرینات حرفه ای و اروپایی است. آیا این حرف ها را قبول داری؟

ع.ک: اشخاصی که این حرف ها را می زنند، احتمالآ از تمرینات تیم های خارجی و اروپایی اطلاعی ندارند. به هر حال ما هم امروز حدود یک ساعت و 45 دقیقه تمرین داشتیم، تیم های اروپایی هم تقریبآ همچین برنامه ای دارند و اگر از لحاظ بدن سازی بررسی شود، هر تیمی 1 ماه بدن سازی را در دستور کار قرار می دهد، تیم ما(الاهلی) هم طی این 2 سال به مدت یک ماه کار های بدن سازی را در ایتالیا داشته است. خوب تیم ما هر هفته یک بازی دارد ولی معمولآ در تیم های اروپایی 2 بازی در هفته هست و فکر می کنم این تنها تفاوت بین تیم های اروپایی و تیم ما باشد. وگرنه تصور نمی کنم تمریناتشان چیز خاصی داشته باشد و یک چیز عادی است و فکر نمی کنم از اینجا سخت تر باشد و احتمالآ مثل اینجاست. در کل این حرف ها در مورد تمرینات تیم های اروپایی به طور کامل درست نیست. به هر حال بستگی به شرایط دارد و باید ببینم چه پیشنهاداتی دارم و حرف کسانی که صحبت از تنبلی و ... میکنند، اصلآ برایم مهم نیست!

م.س:  احساس می شود از بازی های جام آسیا به این طرف، سبک و نوع بازی ات  عوض شده است و دیگر خبری از دریبل زدن های ایستا نیست و بسیاری معتقدند چند وقتی است بیشتر در خدمت  تاکتیک تیمی بازی می کنی . نظر خودت چیست؟ آیا واقعآ  همین طور است، یا این زاییده تخیلات دیگران است؟  اصلا قبول داری که حتی در نحوه برخوردت با خبرنگاران تحول عجیبی در تو رخ داده است؟

ع.ک: فکر نمی کنم این طور باشد و من همانی هستم که بودم و انسان هیچ وقت نمی تواند خود را عوض کند و تغییر زیادی در خود ایجاد کند. البته هر کس نظری دارد و این نظر من است.

م.س: اما یک سوال تا حدودی حاشیه ای... حتمآ به خاطر داری که بعد از بازی استقلال و پرسپولیس، به چند تن از بازیکنان مثل انصاریان و سیاوش اکبرپور در مورد ظاهرشان تذکر داده شد.  چه صحبت و چه نظری در این رابطه داری؟ آیا این تذکرات به جا بود یا نه؟

ع.ک: نظر شخصی من این است که در فوتبال چنین بحث هایی درست و مفید نیست و باید به فکر اصل فوتبال و پیشرفت بود و این موارد، جزء مسائل شخصی هر فرد است و به خودش مربوط است. به نظر من این صحبت ها جز اینکه حاشیه اطراف فوتبالمان را بیشتر می کند، فایده ای نخواهد داشت و به جای اینکه این حاشیه ها را کاهش دهد، خودش نوعی ایجاد تنش می کند.

م.س: به تو که تذکر ندادند؟

ع.ک: نه خوشبختانه!

م.س: فکر میکنی چرا به تو  تذکری ندادند؟

ع.ک: در مورد من قضیه فرق میکند، الآن یک ماه و دو ماه نیست که من ظاهرم این گونه است و نزدیک به 4 یا 5 سال است که همین تیپ و قیافه را دارم و فکر می کنم این بحث به دلیل مدل موی خاص آقای انصاریان در بازی استقلال مطرح شد و اگر دقت کنید، دیگر هیچ صحبتی در این رابطه نیست و انصاریان هم هنوز موهایش بلند است و تغییری نکرده است ولی چون صرفآ آن را به آن صورت نبسته است، دیگر آب ها از آسیاب افتاده. کلآ نظر من این است که مطرح کردن این صحبت ها جز ایجاد حاشیه نتیجه مثبتی نخواهد داشت.

ایمان موتمنی: تا چند سال پیش همیشه 3 تفنگ دار همراه هم و با هم بودند: علی کریمی، حامد کاویانپور و علی انصاریان. اما بعد از مدتی علی کریمی به امارات رفت و عنوان بهترین بازیکن آسیا را کسب کرد و موفق بود، حامد کاویانپور هم بدشانسی آورد و مدتی طولانی مصدوم شد و امروز تیم ملی را هم از دست داده است و علی انصاریان هم که همچنان فوتبالش را در پرسپولیس ادامه می دهد... فکر می کنی این 3 تفنگ دار آیا می توانند باز هم در کنار هم باشند یا نه؟ اصلا چه شد که کریمی به اینجا رسید اما آن دو تفنگدار دیگر نه...

ع.ک: انسان از فردای خود خبر ندارد و هر اتفاقی ممکن است رخ دهد و امروز نمی شود آینده را پیش بنیی کرد، شاید این اتفاق بیافتاد و شاید هم هیچ وقت رخ ندهد.

ای.م: هنوز هم آن رفاقت سابق را با هم دارید؟

ع.ک: بله تا حدودی. البته نه مثل قدیم چون آن زمان اکثرآ در اردو ها و تیم با هم بودیم ولی خوب الآن در حد تلفن و گه گاهی با هم صحبت می کنیم...

ای.م.: اما یک مساله مبهم دیگر... در مورد انتقالت به تیم پروجا، آن روز ها می گفتند که مربی پروجا زن بوده است و ... داستان چه بود؟

ع.ک: نه مربی شان زن نبود، اسمش یادم نیست ولی یک مرد کچل بود! این شایعه ها و صحبت ها اصلآ صحت نداشت و دوست ندارم در این رابطه صحبت کنم. (در آن زمان پس از آنکه علی کریمی در تمرینات پروجا ایتالیا شرکت کرد ، هیات مدیره وقت باشگاه به دلایل نا معلومی با پیشنهاد 2میلیون دلاری گائوچی مخالفت نمود! آن روزها شایع شده بود سر مربی پروجا یک زن است , شایعه ای که از بیخ دروغ بود و برخی همین را علت منع حضور کریمی در ایتالیا از سوی باشگاه عنوان کردند, گرچه بعد ها مشخص شد این مخالفت با انتقال کریمی از کشمکش بین پروین و هیات مدیره سرچشمه می گرفت. شاید علت سکوت کریمی در بازگو کردن آن مسائل به همین اختلافات باز می گردد )

ای.م: اگر قرار باشد ترکیب بازیکنان اصلی تیم ملی را تو انتخاب کنی، چه افرادی را انتخاب خواهی کرد؟(خودت هم می توانی جز تیم باشی)

ع.ک: در مورد این قضیه اگر نظری ندهم، بهتر است. چیدن ترکیب به نظر شخصی مربی بستگی دارد و اگر در این رابطه بازیکنان نظر ندهند، بهتر است چون بعضی ها ممکن است از نظرات و صحبت های من برداشت اشتباهی بکنند. 

 

ای.م: به عنوان بهترین بازیکن آسیا هم انتخاب شدی. از رقیبانت بگو. اعلاء هوبیل و شونسوکه ناکامورا هم در انتخابات بهترین بازیکن ۲۰۰۴ رقیبت بودند، هم در جام آسیا. در جام آسیا چه اتفاقی افتادکه انتخاب نشدی؟ این جا چه طور؟

ع.ک: در جام ۲۰۰۴ ناکامورا به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد و بازیکن بحرینی هم چون فقط یک کفش طلا بیشتر نبود، آن را از آن خود کرد. البته به من قول دادند که جایزه ام را بفرستند، نمیدانم هنوز برای فدراسیون ارسال شده است یا نه. به هر حال این جوایز برای من مهم نیست و موفقیت تیم برایم خیلی مهم تر است.

محیا سلطانی نژادیان: یعنی اصلآ در فکر کسب هیچ افتخار یا رکورد خاصی نیستی؟ اینطور سوال خود را مطرح می کنیم که بعد از رسیدن به چنین جایگاهی افتخاری هست که کریمی در فکر فتح قله آن باشد؟

ع.ک: در حدی که بتوانم مردم کشورم را خوشحال کنم، بله دوست دارم. این جوایز و افتخارات چیز های زودگذری هستند و برای من چندان مهم نیست. علاوه بر این، چنین عناوینی وظیفه بازیکن را سنگین تر می کنند و نمی شود که به حساب کسب این جایزه ها خودت رابه نوعی به بیخیالی بزنی. این عنوان بهترین بازیکن سال هم برای سال 2004 بود و گذشت و تمام شد و رفت و باید به فکر آینده بود.

ایمان موتمنی: تا حالا کم اتفاق افتاده است که در یک بازی کاپیتان باشی، هم در تیم الاهلی هم در تیم های دیگر. در الاهلی در بازی آخر فقط بعد از بیرون رفتن علی شاه کاپیتان شدی. با مسئولیت کاپیتانی کنار آمده ای یا اینکه هنوز پذیرفتن آن برایت مشکل است؟(البته در بازی آخر الاهلی برابر الشعب ، کریمی به عنوان سرگروه الاهلی پیشاپیش بازیکنان تیمش وارد میدان شد . بسته شدن بازوبند کاپیتانی تیم الاهلی در این بازی بر بازوی " علی کریمی"  بهترین بازیکن سال 2004 آسیا شاید هدیه ای بود  از سوی مسئولین این باشگاه به بازیکن ایرانی الاهلی برای افتخاری که اخیرا به آن دست یافته است، اما گویا این امر برای کریمی چندان خوش یمن نبود.) 

ع.ک: پذیرفتن این عنوان و مسئولیت خیلی سخت است. به طور عادی حتی وقتی کاپیتان هم نباشی، فشار و احساس مسئولیت زیادی روی خودت احساس میکنی، دیگر اگر کاپیتان هم باشی... خوب مسئولیت چند برابر میشود.

ای.م: یعنی دوست نداری بازوبند کاپیتانی را ببندی؟

ع.ک: خوب گاهی قسمت آدم می شود که این عنوان را قبول کند ولی به هر حال تا جایی که بتوانم، نمی شوم و قبول نمیکنم، چون این طوری راحت ترم.

ایمان موتمنی: پنالتی زدن چه طور؟

ع.ک: پنالتی هم می زنم... یا گل می شود یا نه!

ای .م: بعضی ها معتقدند از اینکه پشت ضربه پنالتی بایستی ترس داری، چون هم در بازی های ملی اتفاق افتاده است که در این امر موفق نبوده ای و هم در بازی های باشگاهی.

ع.ک: همه پنالتی های الاهلی را من می زنم؛ در فینال جام اتحادیه هم موفق شدم چند پنالتی را گل کنم. به هر حال پنالتی شرایط خاص خودش را دارد و بسیار پیش آمده است که بهترین های دنیا هم پنالتی را از دست داده اند. در کل ترسی ندارم.

محیا سلطانی نژادیان: به نظر علی کریمی بهترین بازیکن حال حاضر ایران کیست؟

ع.ک: بازیکن خوب زیاد داریم و دوست ندارم اسم فرد خاصی را ببرم. بازیکنان آماده و خوبی داریم که اگر امکانات بیشتری در اختیارشان باشد، مطمنآ نتیجه بهتری خواهیم گرفت.

م.س: اینطور که نمی شود! بالاخره یک نفر را می توانید بگویید که...خب بهترین لژیونر چه کسی می تواند باشد؟

ع.ک: همه لژیونر ها خوب هستند: مهدوی کیا، کعبی و هاشمیان. همه بازیکنانی که در خارج از ایران بازی میکنند، همواره برای تیم باشگاهیشان موثر بوده اند از نظر من همه خوب هستند.

ایمان موتمنی: اگر به فوتبال روی نمی آوردی، چه کاره می شدی؟

ع.ک: تا به حال به این موضوع فکر نکرده ام.

ای.م: خب سوال را اینگونه مطرح می کنیم که بعد از فوتبال چه می کنی؟

ع.ک: فوتبال همیشگی نیست و روزی همه این دوران تمام می شود. باید همان زمان(بعد از اتمام دوران بازیگری فوتبال) با توجه به شرایط دید چه می شود کرد...

ای.م: مربی گری را انتخاب نمی کنی؟

ع.ک: با اینکه به این موضوع  تا به حال فکر هم  نکرده ام ولی حالا که بررسی می کنم می بینم  بدم هم نمی آید...

ای.م: در مورد آینده "هاوش" و "هیرسا" فکر کرده ای؟ دوست داری آن ها هم به طرف فوتبال بیایند؟

ع.ک: اگر خودشان دوست داشته باشند، چرا که نه؟ 

ایمان موتمنی: اگر بخواهند، کمکشان می کنی؟

ع.ک: به هر حال هر پدری فرزندانش را کمک می کند تا یشرفت کنند و  من هم اگر کمکی از دستم بر بیاید، که حتمآ. اما شاید هم به رشته ای دیگر علاقه مند باشند...

محیا سلطانی نژادیان: "هاوش" یعنی فرستاده شده از سوی خدا؟ "هیرسا" چه معنایی دارد؟

ع.ک: بله، "هاوش" یعنی بنده خدا یا فرستاده شده از سوی خدا، علاوه بر این نام یکی از پادشاهان ایران باستان هم "جمشید هاوش" بوده است. "هیرسا" هم یعنی پارسا و پرهیزگار.

ایمان موتمنی: چه قدر فوتبال نگاه می کنی؟ لیگ های اروپایی یا لیگ ایران؟

ع.ک: اگر وقت کنم، هر کدام را که بشود و پخش کنند، تماشا می کنم.

محیا سلطانی نژادیان: رابطه علی کریمی با مطالعه چه طور است؟

ع.ک: بعضی کتاب هایی که خوشم بیاید را می خوانم، روزنامه هم اگر وقت شود، می خوانم.

ایمان موتمنی: در تیم ملی و الاهلی با کدام بازیکنان بیشتر مأنوس و رفیق هستی؟

ع.ک: در الاهلی که با همه بچه ها رابطه خوبی دارم و در تیم ملی هم با همه دوستم. یعنی دوست دارم با همه رفیق باشم.

ای.م: در این مدت عربی هم یاد گرفته ای؟

ع.ک: نه! چون هم زبان سختی است و هم اینکه علاقه ای ندارم، برای همین چندان پیگیر نشده ام.

محیا سلطانی نژادیان: پس با همبازیانت چه طور صحبت می کنی؟

ع.ک: فارسی، عربی... هر طور که بشود منظور را به طرف فهماند!

ایمان موتمنی: فارسی را که بیشتر بازیکنان امارات بلدند، محمد قاسم و چند تن دیگر از همبازی هایت هم ایرانی الاصل هستند.

ع.ک:بله. 7 یا 8 نفر از آنها فارسی را بلدند.

ایمان موتمنی: هنوز کلی سوال مانده که از جادوگر ،پیکاسو ، آقای فوتبال آسیا و  ... بپرسیم! اما می دانیم که خسته ای و تا همینجا هم از استراحتت زده ای تا با ما باشی . پس بهتر است همین جا بگوییم ؛خیلی ممنون از اینکه پاسخگوی سوالات ما بودی!

ع.ک: من هم از شما ممنونم!